szlak św. Jakuba

Na jakubowych szlakach

W 1986 r. Rada Europy ogłosiła hiszpańskie miasto Santiago de Compostela, miejsce spoczynku św. Jakuba, Europejską Stolicą Kultury. W tym samym czasie wystosowała również powszechny apel o odtwarzanie dawnych tras pątniczych wiodących do średniowiecznego sanktuarium. Inicjatywa spotkała się z żywym oddźwiękiem. Wkrótce Europę a szczególności jej zachodnią część, pokryła gęsta sieć jakubowych szlaków. W Europie środkowej, z punktu wiedzenia potencjalnych pielgrzymów, szczególnie ważnym punktem jest Lubań. Tutaj bowiem, jedna z najstarszych i najważniejszych dróg komunikacyjnych Europy Via Regia, postrzegana jako oś szlaków jakubowych, krzyżuje się z trasą wiodącą spod Olsztyna i przecinającą w poprzek całą Polskę oraz starym szlakiem podsudeckim. Zatem Lubań rysuje się w kategoriach rzeczywistego węzła polskich tras pątniczych zmierzających do Hiszpanii.
Należy mieć na uwadze fakt, że idea wędrowania szlakami św. Jakuba wykracza dalece poza problematykę czysto religijną. Pielgrzym, turysta, czy ktoś, kto całkiem przypadkowo trafia na jakubowe trasy, styka się z bogatym i różnorodnym dziedzictwem kulturowym Europy. Myliłby się ten, kto twierdziłby, że na na szlakach do Santiago można podziwiać przede wszystkim zabytki związane ze sferą katolickiego sacrum. W rzeczywistości dają one możliwość poznawania całego bogactwa europejskiej spuścizny, w którym bez wątpienia jest tyle samo sacrum ile profanum.

Dotychczas ukazały się dwie publikacje poświęcone dolnośląskim trasom jakubowym: „Dolnośląska Droga św. Jakuba” oraz „Via Cervimontana”. Pierwsza, autorstwa Emila Mendyka ma formę bogato ilustrowanego przewodnika. Jej mocną stroną jest solidnie przygotowany, interesujący tekst oraz liczne mapki. W jej ramach szczególnie istotną rolę odgrywa wstęp. Autor wyczerpująco i z prawdziwą pasją przedstawił w nim tajniki odrodzenia idei wędrówek do Santiago oraz wyjaśnił przesłanie całej inicjatywy. Druga z wymienionych wyżej publikacji pt. Via Cervimontana ma charakter komplementarny w stosunku do pierwszej. Pod łacińską nazwą Via Cervimontana kryje się odcinek drogi sudeckiej wiodący z Jeleniej Góry do Lubania. Warto nadmienić, że trasa pątnicza nie pokrywa się z drogą nr 30 lecz przebiega na północ od niej. Najpierw biegnie malowniczą doliną Bobru, później zaś przecina takie miejscowości jak Pokrzywnik, Radomice, Milęcice, Lubomierz, Gryfów, Biedrzychowice i Olszynę. Z myślą o miłośnikach architektury i historii autor wyróżnił na szlaku i opisał pokrótce kościoły oraz siedziby szlacheckie. Ów folder, chociaż objętościowo skromny, budzi bardzo pozytywne wrażenie. Rzeczywiście może on zachęcić do wędrówki jednym z jakubowych szlaków. 

http://www.camino-europe-pl.eu/